Νομοσχέδιο

Η Κατερίνα Φουντεδάκη εξετάζει το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης σχετικά με την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας και σχολιάζει τις ρυθμίσεις που εγείρουν προβληματισμό.

Εν μέσω πανδημίας, σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από αστάθεια, ένα νέο νομοσχέδιο «ασπίδα» στα ζώα συντροφιάς και τα αδέσποτα πρόκειται να εισαχθεί το επόμενο χρονικό διάστημα στη Βουλή. Με αυτή την αφορμή, η Σταυρούλα Γεωργίου γράφει για τα δικαιώματα των ζώων, αλλά και τη σημασία της αγαστής συμβίωσης όλων των έμβιων όντων για τη βιωσιμότητα του πλανήτη.

Τι αναφέρει η έκθεση της επιτροπής με στόχο τη ριζική αποκέντρωση του κράτους και τη δημιουργία της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης; Ποιες οι προτάσεις της σχετικά με τις αρμοδιότητες και την ανάπτυξη;

Ο Χάρης Κονδύλης σχολιάζει το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης, το οποίο θέτει περιορισμούς στην έκταση των δικογράφων και τις αγορεύσεις συνηγόρων στο ΣτΕ.

Η αρχική ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής οδηγίας στην ελληνική έννομη τάξη, με το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου, ήγειρε, και δικαίως, προβληματισμό, γιατί προσέθετε «τη δημόσια πρόσκληση σε τρομοκρατικό έγκλημα», που αφενός δεν προβλεπόταν στην Οδηγία και αφετέρου θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι υπερέβαινε το σκοπό της σχετικής με τα οπτικοακουστικά μέσα ρύθμισης. Ο προβληματισμός αυτός οδήγησε τελικά σε αλλαγή της διατύπωσης του συγκεκριμένου άρθρου.

Ο Διδάκτωρ Νομικής & Δικηγόρος, Δημήτρης Σαραφιανός, γράφει για τα φλέγοντα ζητήματα της επιστημονικής ελευθερίας και του πανεπιστημιακού ασύλου, με αφορμή το – υπό διαδικασία ψήφισης – νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, που (μεταξύ άλλων) εισάγει αστυνομική δύναμη στα Πανεπιστήμια.

Στην τελική ευθεία για την ψήφιση από την Ολομέλεια της Βουλής του νομοσχεδίου του Υπουργείου Παιδείας, ο Ξενοφών Κοντιάδης γράφει για τον τρίτο δρόμο ανάμεσα “στην ιδεοληψία της πανεπιστημιακής αστυνομίας και την ιδεοληψία του πανεπιστημίου ως άβατου, όπου ενδημεί η παραβατικότητα”.

Στο β’ μέρος του άρθρου του για το, υπό κοινοβουλευτική συζήτηση, νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, ο Χαράλαμπος Τσιλιώτης εξετάζει τη συνταγματικότητα των διατάξεων περί φύλαξης των πανεπιστημιακών χώρων από την ΕΛΑΣ, αλλά και την πιθανή αποτελεσματικότητα του εν λόγω μέτρου.

Στο α’ μέρος του άρθρου του για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, ο Χαράλαμπος Τσιλιώτης περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί στα ΑΕΙ της χώρας και επιβάλλει, κατά τη γνώμη του, αλλαγή στρατηγικής σχετικά με τη φύλαξη των πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων.

Ο Αναπληρωτής Καθηγητής Φιλοσοφίας του Δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών, Φίλιππος Βασιλόγιαννης, συμβάλλει στη συζήτηση για τα συνταγματικά όρια που τίθενται στην εγκατάσταση αστυνομικής δύναμης εντός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.

Κατατέθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο «Δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις και άλλες διατάξεις». Στον πυρήνα της νέας ρύθμισης των δημόσιων υπαίθριων συναθροίσεων βρίσκεται η θέσπιση της υποχρέωσης γνωστοποίησης των συναθροίσεων προς τις αρμόδιες αστυνομικές ή λιμενικές αρχές.

Η συρρίκνωση του δημόσιου χώρου υπό όλες τις μορφές του μπορεί να εκκινεί από μια έκτακτη ανάγκη, όπως στην περίπτωση της πανδημίας, δεν επιτρέπεται όμως να λαμβάνει μονιμότερα χαρακτηριστικά μέσω της χρήσης των ιδεολογικοσυμβολικών μηχανισμών εκμαίευσης από το Κράτος της συναίνεσης των πολιτών.

«Επενδύω στην Ελλάδα» ονομάστηκε ο πρώτος νόμος της νέας κυβέρνησης που εγγράφεται στο μεταρρυθμιστικό της πρόγραμμα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα παλίμψηστο διατάξεων, με χαλαρό μόνο δεσμό την τόνωση της αναπτυξιακής προοπτικής της ελληνικής οικονομίας.

Με την θέσπιση των νέων διατάξεων του νομοσχεδίου θα είναι η πρώτη φορά που οι αστυνομικές αρχές θα κληθούν να εφαρμόσουν ειδικούς κανόνες για την προστασία προσωπικών δεδομένων κατά την ενάσκηση των αρμοδιοτήτων τους.

Με εμφανή δείγματα καλής προετοιμασίας και καλών προθέσεων το νομοσχέδιο που κατατέθηκε και συζητείται αυτές τις μέρες στη Βουλή δεν δικαιολογεί τις επικρίσεις περί αυθαιρεσιών και κομματικότητας. Θα μπορούσε όμως για να φέρει την αναζητούμενη ουσιαστική και συμβολική τομή να είναι πιο λιτό και τολμηρό και λιγότερο συγκεντρωτικό και «πρωθυπουργοκεντρικό».