Παρά τις διαφορές μεταξύ των χωρών ως προς την αυστηρότητα με βάση την οποία εφαρμόζεται η διάκριση των εξουσιών, όλα τα κράτη συμφωνούν ότι η εν λόγω αρχή είναι απαραίτητο συστατικό του κράτους δικαίου και συνεπώς ο σεβασμός της από τις τρεις εξουσίες (νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική) διασφαλίζει την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος.
Σε μια περίοδο συνεχώς διογκούμενης αμφισβήτησης της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και με δεδομένη την οικονομική ύφεση το τελευταίο διάστημα εξελίσσεται μια συζήτηση, σε διεθνές επίπεδο, για το εάν είναι αναγκαία και εφικτή η προσαρμογή του πολιτικού συστήματος στις νέες οικονομικές συνθήκες, χωρίς, ωστόσο, να αποδυναμώνεται η ίδια η αντιπροσωπευτική αρχή.
Στην περίοδο της δημοσιονομικής ύφεσης εμφανίστηκαν ή ενισχύθηκαν πολιτικές δυνάμεις που δρουν εκτός πλαισίου αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, αμφισβητώντας ή απορρίπτοντας κανόνες που σχετίζονται με τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Στον κοινοβουλευτισμό, η Κυβέρνηση, η οποία διορίζεται από τον αρχηγό του κράτους, οφείλει να έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής. Εάν ο πρωθυπουργός παραιτηθεί, συμπαρασύρει το σύνολο της κυβέρνησής του.
Σύμφωνα με το Σύνταγμα, οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το έθνος. Αυτό σημαίνει ότι οι βουλευτές οφείλουν να απασχολούνται κατά κύριο λόγο με θέματα που αφορούν το γενικότερο δημόσιο συμφέρον και όχι με τοπικές υποθέσεις. Ως μέλη του νομοθετικού σώματος η συνεισφορά τους στο νομοθετικό έργο μπορεί να καταστεί σημαντική.
Η Δημοκρατία είναι ένα σύστημα διακυβέρνησης που διέπεται από ορισμένες συγκροτησιακές προϋποθέσεις (η έννοια του ελεύθερου, της αναγνώρισης του «άλλου», η έννοια του ανθρώπου) και κατευθυντήριες αρχές (φιλελεύθερη αρχή και δημοκρατική αρχή).
Παλιότερα οι εχθροί του Συντάγματος ήταν όσοι με φανερό τρόπο εναντιώνονταν στη θέσπισή του, παραβίαζαν συστηματικά όσες από τις διατάξεις του τούς ενοχλούσαν περισσότερο ή το καταργούσαν ευθέως με πραξικόπημα. Σήμερα, ωστόσο, υπάρχουν οι λεγόμενοι «κρυφοί» εχθροί.
Οι σύγχρονες δημοκρατικές κοινωνίες εκλαμβάνουν την τέχνη ως μια πολύ σπουδαία κοινωνική αξία. Ο νόμος κηρύσσει την τέχνη ως πάνδημη συνεργατική πρακτική, ανεπιφύλακτα ελεύθερη. Ωστόσο, το κοινό αίσθημα δικαίου ενίοτε φαίνεται να αντιφάσκει ευθέως με τις συνταγματικές διακηρύξεις περί ελευθερίας της τέχνης.
Η ευθανασία, σε αντίθεση με την αυτοκτονία, προϋποθέτει για την τέλεσή της την παρεμβολή του τρίτου, δηλαδή καθίσταται κοινωνική πράξη, στοιχείο που ενεργοποιεί το ενδιαφέρον του νομοθέτη. Έτσι, η έννομη τάξη μας δεν αναγνωρίζει κάποιο δικαίωμα στο θάνατο ως την άλλη όψη του δικαιώματος στη ζωή.
Η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απεριόριστη σε ένα πλαίσιο στο οποίο η ελευθερία εκδήλωσης των θρησκευτικών πεποιθήσεων περιορίζεται για την προάσπιση του δημοσίου και ιδιωτικού συμφέροντος.
Αν σε ενδιαφέρει να ενημερώνεσαι άμεσα για τις νέες δημοσιεύσεις και τις δράσεις του Syntagma Watch, τότε εγγράψου στο newsletter μας!
It’s easy: all we need is your email & your eternal love. But we’ll settle for your email.
