Search
Close this search box.

Γιατί η Ευρωπαϊκή Ενοποίηση είναι σημαντική για την Ελλάδα;

Η ευρωπαϊκή ενοποίηση και η πρόοδός της αποτελεί για πολλούς λόγους υπαρξιακή ανάγκη για τις μικρότερες χώρες της Ευρώπης και ιδίως για την Ελλάδα, η οποία βρίσκεται επιπλέον σε μια κρίσιμη και ασταθή γεωγραφική περιοχή δίπλα στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης.

Στο σημερινό παγκοσμιοποιημένο κόσμο, με αντιμαχόμενους κολοσσούς, όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ρωσία, ακόμα και η Γερμανία δεν θα μπορούσε να σταθεί μόνη της απέναντί τους. Αν η ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι αναγκαία για το πλέον ισχυρό κράτος της Ευρώπης, κατά μείζονα λόγο αυτό αληθεύει για τα μικρότερα κράτη, όπως η Ελλάδα.

Υπάρχουν, ωστόσο, και άλλοι σημαντικοί λόγοι που καθιστούν την ευρωπαϊκή ενοποίηση και την πρόοδό της υπαρξιακή ανάγκη για τις μικρότερες χώρες και ιδίως για την Ελλάδα, που βρίσκεται επιπλέον σε μια κρίσιμη και ασταθή γεωγραφική περιοχή δίπλα στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης:

  • Ο κοινοτικός προϋπολογισμός αποτελεί εργαλείο αναδιανομής 130 περίπου δις ευρώ ετησίως. Ο μηχανισμός των επιδοτήσεων, ιδίως του περιφερειακού και του κοινωνικού ταμείου, οδηγούν σημαντικά ποσά (20 περίπου δις κάθε πενταετία) στην Ελλάδα, πράγμα το οποίο – ιδιαίτερα σε περιόδους οικονομικής κρίσης – συνιστά τον μοναδικό ίσως πόρο του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Η Ελλάδα αποτελεί και θα αποτελεί καθαρό λήπτη κοινοτικών χρημάτων και έχει κάθε λόγο να ταχθεί σήμερα υπέρ της αύξησης του προϋπολογισμού και της πρόσθετης δημιουργίας χωριστού προϋπολογισμού για τις χώρες του ευρώ.  
  • Και πέραν όμως αυτού, η Ελλάδα έχει κάθε συμφέρον από την ενίσχυση της «αρχιτεκτονικής» του ευρώ. Ας σκεφτούμε καταρχήν τι είναι σημαντικότερο: Να διαχειριζόμαστε κυρίαρχα ένα αδύναμο νόμισμα υποκείμενο σε υποτιμήσεις ή να συνδιαχειριζόμαστε, έστω και με περιορισμένη δυνατότητα, ένα ισχυρό νόμισμα που εγγυάται την ασφάλεια των εμπορικών συναλλαγών και των εισοδημάτων;
  • Ας μη μιλήσουμε για το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, που εξελίσσεται σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, και το οποίο μας έσωσε όταν κινδυνεύσαμε με άτακτη χρεοκοπία (άσχετο αν πολλοί δεν το κατανοούν ακόμα).
  • Έχουμε, επίσης, συμφέρον να αποδεχθούμε την εγγραφή στο Σύνταγμα  του λεγόμενου χρυσού κανόνα, της υποχρέωσης, δηλαδή, κατάθεσης ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, πράγμα που μπορεί να εγγυηθεί την δημοσιονομική πειθαρχία. Και αυτό γιατί μόνο η δημοσιονομική πειθαρχία και η μη δημιουργία ελλειμμάτων μπορεί να πείσει τη Γερμανία να δεχθεί προοπτικά την αμοιβαιοποίηση του δημόσιου χρέους και την έκδοση ευρωομολόγου, που θα επαναφέρει την  ισότητα στα επιτόκια δανεισμού και θα αποτελέσει τη μόνη λύση στο τεράστιο ζήτημα του χάσματος ανταγωνιστικότητας από το οποίο πάσχει η εθνική οικονομία.

Το ενδεχόμενο κοινής αμυντικής πολιτικής και η συνδιαχειριζόμενη εθνική κυριαρχία

  • Αλλά πέραν των οικονομικών επιχειρημάτων, δεν θα έπρεπε η Ελλάδα να υποστηρίξει φανατικά τη δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού και την επεξεργασία κοινής αμυντικής πολιτικής; Με τις στρατιωτικές δαπάνες που αποδυναμώνουν δραματικά τις αναπτυξιακές δυνατότητες του προϋπολογισμού μας και με την παρουσία ενοχλητικών γειτόνων στα ανατολικά σύνορά μας, η επέκταση της ενοποίησης και σε ζητήματα άμυνας και ασφάλειας μόνο πλεονεκτήματα μπορεί να σηματοδοτήσει για την χώρα μας.
  • Και γενικότερα, ποια μπορεί να είναι μια αποτελεσματική άσκηση της εθνικής κυριαρχίας στο σημερινό κόσμο; Η απόλυτη και μονήρης εθνική κυριαρχία, ή η επιμερισμένη και συνδιαχειριζόμενη μαζί με άλλες χώρες στο πλαίσιο συνθηκών και συμφωνιών που εγγυώνται την αλληλοβοήθεια και την αλληλεγγύη μεταξύ εταίρων;  Άραγε θα μπορούσε η Ελλάδα να υπερασπιστεί τα μείζονα εθνικά της συμφέροντα εκτός του ευρωατλαντικού πλαισίου; Όντας εκτεθειμένη και μόνη στην ευαίσθητη περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης; Προφανώς όχι.

Το αποδεικνύει, μεταξύ άλλων, και το παράδειγμα της Κύπρου, η οποία, παρά την ανύπαρκτη στρατιωτική της ισχύ, καταφέρνει να ορθώσει ανάστημα απέναντι στην τουρκική επιβουλή μόνο με την σύμπηξη στρατηγικών συμμαχιών και την ευρωπαϊκή της ασπίδα. Το αποδεικνύει και το Brexit, που έχει δημιουργήσει ήδη τεράστια προβλήματα στην κραταιά Μεγάλη Βρετανία και αναμένεται να δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερα, εάν δεν βρεθεί κάποιος τρόπος να φθάσει σε κάποια συμφωνία με την Ε.Ε.

Η δημιουργία Ομοσπονδίας ως μείζων πολιτική απόφαση

Συμπερασματικά, η εθελούσια σύμπραξη για τη δημιουργία ένωσης ανεξαρτήτων κρατών με στόχο την ολοένα και στενότερη σύνδεση μεταξύ τους και απώτερο σκοπό τη δημιουργία ομοσπονδίας με κεντρική εξουσία λήψης των αποφάσεων είναι μείζων πολιτική απόφαση, η οποία δεν πρέπει να τίθεται σε αμφισβήτηση. Η προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) πρέπει να είναι οριστική και ανεπίστρεπτη.

Ο Λίνκολν έκανε πόλεμο για να διατηρήσει ενωμένη την αμερικανική ομοσπονδία, ώστε να προκύψουν σταδιακά οι ισχυρές Ηνωμένες Πολιτείες. Αντίθετα, η Ευρώπη ενέγραψε στο καταστατικό της κείμενο τη δυνατότητα όλων των μελών να αποχωρούν όποτε το αποφασίσουν. Αυτό όμως δεν είναι απόδειξη Δημοκρατικότητας, αλλά ομολογία αδυναμίας. Αν θέλουμε πραγματικά να φθάσουμε σε ισχυρή Ε.Ε., οφείλουμε να διαγράψουμε από τις  Συνθήκες το άρθρο 50.

Ξενοφών Γιαταγάνας
Διευθυντής Ερευνών του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών και Ερευνών
Δικηγόρος

Σου άρεσε το άρθρο, αλλά σου δημιούργησε νέες απορίες;

Έχεις και άλλα ερωτήματα που σε απασχολούν σε σχέση με το Σύνταγμα, τους Θεσμούς, τα δικαιώματα και τη λειτουργία της Δημοκρατίας;

Σχετικά Άρθρα

Η συνταγματική δέσμευση της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη: Μια υπόμνηση για το μέλλον;

Ο Γιάννης Τασόπουλος υπογραμμίζει τα συνταγματικά θεμέλια της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, επισημαίνοντας παράλληλα ότι το Σύνταγμα δεν περιορίζεται απλώς στην εξουσιοδότηση του κοινού νομοθέτη και στην απλή παροχή δυνατότητας για τη συμμετοχή ή όχι στην Ο.Ν.Ε., η οποία τελεί στη διακριτική ευχέρεια της εκάστοτε κυβέρνησης και εξαρτάται από την ίδια, αλλά ανάγει τη συμμετοχή της χώρας στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης σε δεσμευτικό συνταγματικό σκοπό της Πολιτείας.

Περισσότερα

Βιβλιοπαρουσίαση: Η αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση (BREXIT) υπό το πρίσμα του Ενωσιακού και του Βρετανικού Συνταγματικού Δικαίου, Χαράλαμπου Μ. Τσιλιώτη (2020)

Το βιβλίο παρουσιάζει τις ιστορικές αιτίες και τη διαδρομή του Brexit κυρίως από το ιστορικό δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου 2016 μέχρι και την 1 Φεβρουαρίου 2020, ημερομηνία της επίσημης αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέσα από την παρουσίαση των δραματικών γεγονότων της διαδικασίας αποχώρησης που πολλές φορές προσέλαβαν τη μορφή πολιτικού και ιστορικού θρίλερ, επικεντρώνεται και αναλύει τα συνταγματικά ζητήματα που ανέκυψαν τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε επίπεδο Ηνωμένου Βασιλείου.

Περισσότερα

Η ενημέρωση στην εποχή του…κορωνοϊου

Η υπέρβαση μιας κρίσης μας φορά όλους, την πολιτεία, την κοινωνία των πολιτών και η προσαρμοστικότητα και των δύο θεσμών θα αποτελέσει το εφαλτήριο για την επόμενη ημέρα, χωρίς διακρίσεις στο δικαίωμα για ενημέρωση όλων, με ταυτόχρονη ενδυνάμωση του ρόλου της πρόνοιας και της κοινωνικής αλληλεγγύης.

Περισσότερα

Θέλεις να μαθαίνεις

πρώτος τα νέα μας;

Αν σε ενδιαφέρει να ενημερώνεσαι άμεσα για τις νέες δημοσιεύσεις και τις δράσεις του Syntagma Watch, τότε εγγράψου στο newsletter μας!

Αυτός ο ιστότοπος για τη διευκόλυνση της λειτουργίας του και προκειμένου να σας παρέχει μια προσωποποιημένη εμπειρία χρησιμοποιεί cookies. Για να ενημερωθείτε για τη χρήση των cookies και τις σχετικές ρυθμίσεις μπορείτε να επιλέξετε εδώ

JOIN THE CLUB!

It’s easy: all we need is your email & your eternal love. But we’ll settle for your email.

Subscribe

* indicates required
Email Format

Please select all the ways you would like to hear from Syntagma Watch:

You can unsubscribe at any time by clicking the link in the footer of our emails. For information about our privacy practices, please visit our website.

We use Mailchimp as our marketing platform. By clicking below to subscribe, you acknowledge that your information will be transferred to Mailchimp for processing. Learn more about Mailchimp's privacy practices here.