Ενώ ο εμβολιασμός αποτελεί ισχυρό όπλο πρόληψης της μετάδοσης ασθενειών με ευρύτερο συνεπώς αντίκτυπο στην προστασία της δημόσιας υγείας, η διενέργειά του εξαρτάται από την ελεύθερη βούληση του προσώπου. Δεν μπορεί να είναι υποχρεωτικός, αλλά η πρόβλεψη υποχρεωτικής διενέργειας δεν αποκλείεται όταν πρόκειται για άσκηση δικαιώματος σε ορισμένα περιβάλλοντα.
Tο ίδιο το Σύνταγμα φαίνεται να επιτάσσει την επαρκή διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών. Η επιταγή, ωστόσο, αυτή περικλείει δύο δυνατότητες, που αντιστοιχούν στα δύο βασικά μοντέλα που απαντώνται στις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες.
Σήμερα μέρος της Ευρώπης λέει πως «για να μην αναπτύσσεται η ακροδεξιά δεν θα πρέπει να έχουμε πρόσφυγες». Και ενώ ενίοτε είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς τους μετανάστες από τους πρόσφυγες, το μεταναστευτικό και το προσφυγικό έχουν γίνει σημεία αιχμής του λόγου των χώρων που επιβουλεύονται τον δημοκρατικό – φιλελεύθερο χαρακτήρα των πολιτευμάτων μας.
Ενώ ο νόμος, όπως επιβάλλει το Σύνταγμα, πρέπει να εφαρμόζεται με ισότητα σε όλους μας, αυτό στην πράξη δεν συνεπάγεται ότι πράγματι συμβαίνει σε κάθε περίπτωση. Μεταξύ του νόμου και αυτών στους οποίους εφαρμόζεται ο νόμος παρεμβάλλονται αυτοί που καλούνται να τον εφαρμόσουν, δηλαδή στην όλη διαδικασία υπεισέρχεται ο υποκειμενισμός.
Απαλλοτρίωση είναι η πράξη ενός οργάνου του κράτους ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την οποία αποφασίζει ότι ένα ακίνητο κάποιου προσώπου είναι απαραίτητο να το πάρει αναγκαστικά το κράτος ή ο δήμος, για να υλοποιήσει ένα σκοπό δημόσιας ωφέλειας που προβλέπεται στο νόμο. Η πράξη αυτή έχει ισχύ υπό προϋποθέσεις, καθώς υπάρχουν άρθρα του Συντάγματος που προστατεύουν τα ατομικά μας δικαιώματα.
H ευρωπαϊκή ενοποίηση στηρίχθηκε εξαρχής στο Δίκαιο και εξελίχθηκε στη βάση δικαιικών θεσμών. Σήμερα, εποχή στην οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση διέρχεται δομική κρίση, το Κράτος Δικαίου και το αξιακό υπόβαθρο που το συνοδεύει συνιστούν έναν εκ των βασικών αξόνων γύρω από τους οποίους οφείλει να συγκροτηθεί η ενωσιακή ταυτότητα.
Η συνταγματική πρόταση του Ρήγα Βελεστινλή, που διατυπώθηκε στον απόηχο των πολιτικών και συνταγματικών εξελίξεων της Γαλλικής Επανάστασης, είχε ως επίκεντρο την εγκαθίδρυση ενός ενιαίου κράτους, ενός κράτους με συγκεντρωτικό χαρακτήρα. Η πολιτεία αυτή θα χαρακτηριζόταν από πολυφωνία, αποτελώντας ένα πολυεθνικό κράτος. Η πολιτεία του Ρήγα ήταν η «Ελληνική Δημοκρατία», δηλαδή ένα κράτος ελληνικό με την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας να βρίσκεται στον πυρήνα της συνταγματικής ιδεολογίας.
Τα Συντάγματα των Επτανήσων διακρίνονταν για τον ολιγαρχικό τους χαρακτήρα, καθώς όλα λίγο-πολύ στηρίζονταν στην τοπική αριστοκρατία, ωστόσο, δεν στερούνταν φιλελεύθερου προσανατολισμού. Η σημασία τους έγκειται στο ότι αποτέλεσαν σημαντικά στοιχεία εμπλουτισμού του πολιτειολογικού προβληματισμού στον προεπαναστατικό ελλαδικό χώρο.
Μια σειρά προκηρύξεων που εκδόθηκαν στο πλαίσιο έναρξης του Αγώνα της Ανεξαρτησίας (1821), αν και δεν αντιπροσώπευαν ολοκληρωμένα συνταγματικά κείμενα, διακήρυτταν την κυριαρχία και ανεξαρτησία του εκκολαπτόμενου ελληνικού κράτους και αναδείκνυαν τις θεμελιώδεις αρχές επί των οποίων οι επαναστατημένοι Έλληνες φιλοδοξούσαν να οικοδομήσουν τη νεοπαγή πολιτεία τους.
Ο Αγώνας της Ελληνικής Ανεξαρτησίας συνδέθηκε από την πρώτη στιγμή με το αίτημα των επαναστατημένων Ελλήνων για εγκαθίδρυση συνταγματικού πολιτεύματος. Το αίτημα αυτό εκφράστηκε αρχικά με την ψήφιση των αυτοσχέδιων «τοπικών πολιτευμάτων», δηλαδή συνταγματικών κειμένων που καταρτίσθηκαν και ίσχυσαν σε περιφερειακό επίπεδο κατά τις απαρχές του Αγώνα της Ανεξαρτησίας (1821).
Αν σε ενδιαφέρει να ενημερώνεσαι άμεσα για τις νέες δημοσιεύσεις και τις δράσεις του Syntagma Watch, τότε εγγράψου στο newsletter μας!
It’s easy: all we need is your email & your eternal love. But we’ll settle for your email.
