Παρά τον δεδομένο φιλελεύθερο χαρακτήρα της έννομης τάξης μας, η οποία επιτρέπει την πορνεία, οι ρυθμίσεις που τη διέπουν υποδηλώνουν την ηθική της αποδοκιμασία ως μια αποκλίνουσα κοινωνική δραστηριότητα.
Ο θεσμός είναι φαινόμενο του πνευματικού πολιτισμού και προϋποθέτει την κοινωνία, της οποίας είναι και δημιούργημα και θεματική έκφραση. Ο σχετικός όρος στη νομική και πολιτική «καθομιλουμένη» χρησιμοποιείται για το χαρακτηρισμό του κανονιστικά θεμελιώδους.
Η «μετανάστευση» ως φαινόμενο προϋπάρχει της έννοιας των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Για τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι όροι εισόδου και διαμονής των μεταναστών καθορίζονται κατά κύριο λόγο από το ευρωπαϊκό Δίκαιο.
Η θρησκευτική ελευθερία και η ελευθερία της λατρείας είναι από τα πρώτα δικαιώματα που αναγνωρίστηκαν στο πλαίσιο των σύγχρονων Συνταγμάτων και των διακηρύξεων των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Η αναγνώριση στον οποιονδήποτε των παραπάνω θεμελιωδών ελευθεριών είναι πρωτίστως αγώνας καθημερινός.
Η δημοσιονομική κρίση των τελευταίων χρόνων γίνεται αφορμή εκ νέου ανάδειξης της αναγκαιότητας της Πολιτικής σε ένα πλαίσιο στο οποίο το ερώτημα «από ποιους, υπέρ ποιων και σε βάρος ποιων ασκείται η εξουσία» αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Ποιο είναι, όμως, το κοινωνικό χρέος του πολίτη;
Το δημοψήφισμα θεωρείται ως ο πιο συμβατός προς την αντιπροσωπευτική Δημοκρατία θεσμός. Το βασικό του πρόβλημα έγκειται στο ότι η πολιτική ζωή είναι πολύ σύνθετη για να μπορεί ένα μείζον πολιτικοκοινωνικό ζήτημα να αναχθεί σε ένα ναι ή ένα όχι. Παρόλα αυτά η προσφυγή στο λαό έχει αξία.
Ενώ ο εμβολιασμός αποτελεί ισχυρό όπλο πρόληψης της μετάδοσης ασθενειών με ευρύτερο συνεπώς αντίκτυπο στην προστασία της δημόσιας υγείας, η διενέργειά του εξαρτάται από την ελεύθερη βούληση του προσώπου. Δεν μπορεί να είναι υποχρεωτικός, αλλά η πρόβλεψη υποχρεωτικής διενέργειας δεν αποκλείεται όταν πρόκειται για άσκηση δικαιώματος σε ορισμένα περιβάλλοντα.
Tο ίδιο το Σύνταγμα φαίνεται να επιτάσσει την επαρκή διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών. Η επιταγή, ωστόσο, αυτή περικλείει δύο δυνατότητες, που αντιστοιχούν στα δύο βασικά μοντέλα που απαντώνται στις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες.
Σήμερα μέρος της Ευρώπης λέει πως «για να μην αναπτύσσεται η ακροδεξιά δεν θα πρέπει να έχουμε πρόσφυγες». Και ενώ ενίοτε είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς τους μετανάστες από τους πρόσφυγες, το μεταναστευτικό και το προσφυγικό έχουν γίνει σημεία αιχμής του λόγου των χώρων που επιβουλεύονται τον δημοκρατικό – φιλελεύθερο χαρακτήρα των πολιτευμάτων μας.
Ενώ ο νόμος, όπως επιβάλλει το Σύνταγμα, πρέπει να εφαρμόζεται με ισότητα σε όλους μας, αυτό στην πράξη δεν συνεπάγεται ότι πράγματι συμβαίνει σε κάθε περίπτωση. Μεταξύ του νόμου και αυτών στους οποίους εφαρμόζεται ο νόμος παρεμβάλλονται αυτοί που καλούνται να τον εφαρμόσουν, δηλαδή στην όλη διαδικασία υπεισέρχεται ο υποκειμενισμός.
Αν σε ενδιαφέρει να ενημερώνεσαι άμεσα για τις νέες δημοσιεύσεις και τις δράσεις του Syntagma Watch, τότε εγγράψου στο newsletter μας!
It’s easy: all we need is your email & your eternal love. But we’ll settle for your email.
