Search
Close this search box.

Με τη Δανειακή σύμβαση της Ελλάδας τον Μάιο του 2010 δεσμεύτηκε η Δημόσια ακίνητη περιουσία της Ελλάδας. Αυτό συνεπάγεται σημαντική απώλεια της κυριαρχίας της χώρας; Tο γεγονός ότι δεν κυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων συνιστά αντισυνταγματική ή τουλάχιστον παράτυπη ενέργεια;

Η σχετική ρήτρα που περιλαμβάνει η Δανειακή Σύμβαση προφανώς περιορίζει σε ένα βαθμό τα προνόμια που απολαμβάνει η Ελλάδα ως κυρίαρχο κράτος, τούτο δεν συνιστά όμως απεμπόληση ούτε «σημαντική απώλεια» της κυριαρχίας της. Η Συμφωνία Δανειακής Διευκόλυνσης αρχικά κατατέθηκε προς κύρωση στη Βουλή, αλλά η διαδικασία δεν ολοκληρώθηκε, μάλλον για πολιτικούς λόγους, παρά τα όσα προέβλεπε το αρ. 1 παρ. 4 του ν. 3845/2010 (πριν την τροποποίησή του από τον ν. 3847/2010).

Ερώτημα πολίτη:

Με τη Δανειακή σύμβαση της Ελλάδας τον Μάιο του 2010 δεσμεύτηκε η Δημόσια ακίνητη περιουσία της Ελλάδας, δεδομένου ότι στο άρθρο 14 παράγραφος 5 αυτή παραιτείται «αμετάκλητα και άνευ όρων» από κάθε ασυλία που της παρέχει η εθνική της κυριαρχία.
Αυτό δεν αποτελεί σημαντική απώλεια της κυριαρχίας της χώρας; Επίσης το γεγονός ότι δεν κυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων, δεν συνιστά αντισυνταγματική, ή τουλάχιστον παράτυπη ενέργεια;

Απάντηση:

Τα δύο ερωτήματα που τίθενται είχαν απασχολήσει εντόνως και τα δικαστήρια[1] και τη θεωρία πριν 10 χρόνια, τη στιγμή της ψήφισης του πρώτου Μνημονίου. Πρόκειται για ιδιαιτέρως σύνθετα νομικά ζητήματα και είχαν τότε δοθεί οι σχετικές απαντήσεις στις αιτιάσεις περί απεμπόλησης της εθνικής κυριαρχίας και περί αντισυνταγματικότητας της μη κύρωσης με νόμο της Δανειακής Σύμβασης.

Ως προς το πρώτο ερώτημα, το άρθρο 14 της Δανειακής Σύμβασης Διευκόλυνσης (Loan Facility Agreement) με τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης προβλέπει ότι η διακρατική αυτή σύμβαση δανείου διέπεται από τους κανόνες του διεθνούς οικονομικού δικαίου και οι διαφορές που ανακύπτουν εκδικάζονται κατά το αγγλικό δίκαιο από το ΔΕΕ. Ωστόσο, όπως είχε παρατηρήσει ο Αντώνης Μανιτάκης[2], οι αποφάσεις του ΔΕΕ εκτελούνται κατά το δίκαιο της χώρας της εκτέλεσης, δηλαδή το δίκαιο της Ελλάδος. Εξίσου, ο Παναγιώτης Γκλαβίνης, είχε υποστηρίξει ότι η παραίτηση από την ασυλία είναι ένας τεχνικός όρος, που θα πρέπει να ερμηνευθεί με βάση τα ισχύοντα στο διεθνές οικονομικό και το ενωσιακό δίκαιο, και «όταν, λοιπόν, το άρθρο 14.5 της δανειακής σύμβασης περιορίζει την έκταση επιβολής της αναγκαστικής εκτέλεσης μιας απόφασης του ΔΕΕ που θα καταδικάζει την Ελλάδα “to the extent not prohibited by mandatory law”, ο περιορισμός αυτός καλύπτει όλα τα κατά το κοινό ελληνικό δίκαιο αναγκαστικής εκτέλεσης ακατάσχετα δημόσια πράγματα, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται φυσικά όσα προστατεύονται από διατάξεις αναγκαστικού δικαίου, όπως είναι και εκείνες του Συντάγματος»[3].

Άρα, η σχετική ρήτρα που περιλαμβάνει η Δανειακή Σύμβαση προφανώς περιορίζει σε ένα βαθμό τα προνόμια που απολαμβάνει η Ελλάδα ως κυρίαρχο κράτος, τούτο δεν συνιστά όμως απεμπόληση ούτε «σημαντική απώλεια» της κυριαρχίας της.

Ως προς το δεύτερο ερώτημα, η Συμφωνία Δανειακής Διευκόλυνσης αρχικά κατατέθηκε προς κύρωση στη Βουλή, αλλά η διαδικασία δεν ολοκληρώθηκε, μάλλον για πολιτικούς λόγους, παρά τα όσα προέβλεπε το αρ. 1 παρ. 4 του ν. 3845/2010 (πριν την τροποποίησή του από τον ν. 3847/2010). Σύμφωνα με την ανάλυση του Αντώνη Μανιτάκη, το ζήτημα της κύρωσης με νόμο της Συμφωνίας Δανειακής Διευκόλυνσης, η οποία υπογράφηκε από τον Υπουργό Οικονομικών (και τον Πρόεδρο της Τράπεζας της Ελλάδος) στις 8 Μαΐου 2010, όπως συμβαίνει με όλες τις σχετικές συμβάσεις εξωτερικών δανείων του ελληνικού δημοσίου, ήταν καταρχήν αμφιλεγόμενο στη θεωρία. Από την άλλη όμως, πρέπει να σημειωθεί ότι τα δημόσια εξωτερικά δάνεια, κατά πάγια πρακτική, δεν κυρώνονται με νόμο από το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Το αρ. 36 παρ. 2 του Συντάγματος ορίζει βέβαια ότι συνθήκες οι οποίες επιβαρύνουν ατομικά τους Έλληνες κυρώνονται με νόμο. Ωστόσο, οι διάφορες επιβαρύνσεις στους Έλληνες δεν επιβλήθηκαν ατομικά με τη Συμφωνία, αλλά με νόμους του ελληνικού κράτους, που ψηφίστηκαν από τη Βουλή σύμφωνα με τις συνταγματικές και κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Άρα, δεν υπήρχε εκ του Συντάγματος υποχρέωση κύρωσης με νόμο. Σε κάθε περίπτωση, όπως επισημαίνει και ο Μανιτάκης, πρέπει να τονίσουμε το γεγονός ότι η παράλειψη αυτή της Κυβέρνησης δεν φαίνεται, ούτως ή άλλως, να έχει επίδραση στο κύρος ή στην ισχύ της σύμβασης δανείου. Η Ελληνική Δημοκρατία δεσμεύτηκε νομικά, σε διεθνές επίπεδο, από την υπογραφή της δια του νομίμου εκπροσώπου της[4]


Υποσημειώσεις:

[1]Βλ. τις αποφάσεις της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας 668 και 1283-1284/2012.

[2] Αντώνης Μανιτάκης, «Τα συνταγματικά ζητήματα του Μνημονίου», Δικαιώματα του Ανθρώπου 51/2011, σελ 709, διαθέσιμο στο: http://law-constitution.web.auth.gr/manitakis/files/MANITAKIS-mnimonio.pdf.

[3] Παναγιώτης Γκλαβίνης, Το Μνημόνιο της Ελλάδος στη ευρωπαϊκή, τη διεθνή και την εθνική έννομη τάξη, Σάκκουλας, 2010, σελ. 115, καθώς και του ιδίου «Όταν συνταγματολόγοι πλέουν σε διεθνή ύδατα», 12.07.2011 διαθέσιμο στο: https://www.constitutionalism.gr/2110-otan-syntagmatologoi-pleoyn-se-dietni-ydata/?hilite=%27%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CF%82%27.

[4] Αντώνης Μανιτάκης, «Τα συνταγματικά ζητήματα του Μνημονίου», όπ.π, σελ 709-711.

Απόστολος Βλαχογιάννης
Δ.Ν., Université Panthéon-Assas Paris II
Μέλος ΣΕΠ Ε.Α.Π.

Σου άρεσε το άρθρο, αλλά σου δημιούργησε νέες απορίες;

Έχεις και άλλα ερωτήματα που σε απασχολούν σε σχέση με το Σύνταγμα, τους Θεσμούς, τα δικαιώματα και τη λειτουργία της Δημοκρατίας;

Σχετικά Άρθρα

Πότε διαλύεται η Βουλή στην περίπτωση που συμβούν όσα αναγράφει το άρθρο 32, πότε προκηρύσσονται εκλογές και πότε συνεχίζεται η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας;

Ο Ξενοφώντας Κοντιάδης απαντά σε ερώτημα πολίτη αναφορικά με την πρόωρη διάλυση της Βουλής και κατά πόσο αυτή επηρεάζει την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Περισσότερα

Μπορεί το ένστολο προσωπικό να συμμετέχει ενεργά σε κάποιο πολιτικό κόμμα ή φορέα εκτός βουλής όπως δράσεις, συγκεντρώσεις, φωτογραφίσεις κτλ.;

Ο Ξενοφώντας Κοντιάδης απαντά σε ερώτηση πολίτη σχετικά με το δικαίωμα συμμετοχής του ένστολου προσωπικού σε κομματικούς σχηματισμούς ή φορείς εκτός βουλής.

Περισσότερα

Σε περίπτωση παραπομπής υπουργού στο ακροατήριο και συνεχιζομένης αυτής της νομικής κατάστασης, ποία διάταξη θα εφαρμόζει το ποινικό δικαστήριο; Θα λάβει υπόψη του μόνο το αναθεωρημένο πριν την πράξη άρθρο 86 Σ ή την ευνοϊκότερη διάταξη που προανέφερα του νόμου περί ευθύνης Υπουργών;

Ο Χαράλαμπος Τσιλιώτης απαντά σε ερωτήματα πολίτη σχετικά με την περίπτωση παραπομπής υπουργού στο ακροατήριο.

Περισσότερα

Θέλεις να μαθαίνεις

πρώτος τα νέα μας;

Αν σε ενδιαφέρει να ενημερώνεσαι άμεσα για τις νέες δημοσιεύσεις και τις δράσεις του Syntagma Watch, τότε εγγράψου στο newsletter μας!

Αυτός ο ιστότοπος για τη διευκόλυνση της λειτουργίας του και προκειμένου να σας παρέχει μια προσωποποιημένη εμπειρία χρησιμοποιεί cookies. Για να ενημερωθείτε για τη χρήση των cookies και τις σχετικές ρυθμίσεις μπορείτε να επιλέξετε εδώ

JOIN THE CLUB!

It’s easy: all we need is your email & your eternal love. But we’ll settle for your email.

Subscribe

* indicates required
Email Format

Please select all the ways you would like to hear from Syntagma Watch:

You can unsubscribe at any time by clicking the link in the footer of our emails. For information about our privacy practices, please visit our website.

We use Mailchimp as our marketing platform. By clicking below to subscribe, you acknowledge that your information will be transferred to Mailchimp for processing. Learn more about Mailchimp's privacy practices here.