Σκοπός του παρόντος συγγράμματος είναι να αναλύσει πώς δημιουργήθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία και πως συντάχθηκαν οι διατάξεις του Συντάγματός της. Για την επίτευξη του στόχου αυτού, αναλύεται με ολοκληρωμένο και λεπτομερή τρόπο το έργο της Μεικτής Συνταγματικής Επιτροπής και επανεξετάζονται οι διαπραγματεύσεις που οδήγησαν στις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου. Από πολιτικής, ιστορικής, διπλωματικής και συνταγματικής άποψης η ολοκληρωμένη διαπραγμάτευση του Συντάγματος, η οποία παρέμενε μέχρι σήμερα άγνωστη ακόμα και στους ειδικούς, είναι εξαιρετικής σημασίας και σημάδεψε όχι μόνο τη μεταβατική περίοδο (Φεβρουάριος 1959-Αύγουστος 1960), αλλά και τις μεταγενέστερες εξελίξεις τόσο στο κυπριακό ζήτημα, όσο και στην πολιτική και συνταγματική λειτουργία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με αναφορά σε άγνωστο μέχρι σήμερα πρωτογενές υλικό, περιλαμβανομένου του ογκώδους επίσημου αρχείου των διαπραγματεύσεων, το παρόν σύγγραμμα φιλοδοξεί να καλύψει ένα σημαντικό βιβλιογραφικό κενό, να συμβάλει στην επαναξιολόγηση κρίσιμων πτυχών του κυπριακού ζητήματος, και να παράσχει μια ολοκληρωμένη κατανόηση του πλαισίου διαπραγμάτευσης και των διατάξεων του κυπριακού Συντάγματος.
Επιλογές από Δημήτρη Θ. Τσάτσο // 5ο Κείμενο: Ο βαθμός δημοκρατικής εγκυρότητας του λόγου των ειδικών
Στη σύγχρονη δημοκρατία η σχέση της επιστημονικής γνώσης προς τη δημοκρατική, αντιπροσωπευτική και συμμετοχική διαδικασία, δηλαδή η σχέση πολιτικού και επιστημονικού λόγου, γίνεται κομβική, ίσως κάπου και αδιέξοδη. Πού οδηγεί αλήθεια τη δημοκρατία η εξάρτηση της ελευθερίας από τη γνώση, του πολιτικού από τον επιστημονικό λόγο;
