Σκοπός του παρόντος συγγράμματος είναι να αναλύσει πώς δημιουργήθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία και πως συντάχθηκαν οι διατάξεις του Συντάγματός της. Για την επίτευξη του στόχου αυτού, αναλύεται με ολοκληρωμένο και λεπτομερή τρόπο το έργο της Μεικτής Συνταγματικής Επιτροπής και επανεξετάζονται οι διαπραγματεύσεις που οδήγησαν στις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου. Από πολιτικής, ιστορικής, διπλωματικής και συνταγματικής άποψης η ολοκληρωμένη διαπραγμάτευση του Συντάγματος, η οποία παρέμενε μέχρι σήμερα άγνωστη ακόμα και στους ειδικούς, είναι εξαιρετικής σημασίας και σημάδεψε όχι μόνο τη μεταβατική περίοδο (Φεβρουάριος 1959-Αύγουστος 1960), αλλά και τις μεταγενέστερες εξελίξεις τόσο στο κυπριακό ζήτημα, όσο και στην πολιτική και συνταγματική λειτουργία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με αναφορά σε άγνωστο μέχρι σήμερα πρωτογενές υλικό, περιλαμβανομένου του ογκώδους επίσημου αρχείου των διαπραγματεύσεων, το παρόν σύγγραμμα φιλοδοξεί να καλύψει ένα σημαντικό βιβλιογραφικό κενό, να συμβάλει στην επαναξιολόγηση κρίσιμων πτυχών του κυπριακού ζητήματος, και να παράσχει μια ολοκληρωμένη κατανόηση του πλαισίου διαπραγμάτευσης και των διατάξεων του κυπριακού Συντάγματος.
Πανεπιστημιακό Άσυλο: Αναγκαία η διατήρηση ή η κατάργηση του θεσμού;
Μαντζούτσος: Η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου αποτελεί προϋπόθεση για την αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας στους χώρους των πανεπιστημίων, αλλά και conditio sine qua non της καλής λειτουργίας τους. // Σπηλιακόπουλος: Tο αν είναι σκόπιμο να καταργηθεί ή όχι το άσυλο είναι ζήτημα στάθμισης έννομων και εν γένει κοινωνικών αγαθών και δικαιωμάτων. Το μέτρο της κατάργησης του ασύλου δεν είναι ούτε πρόσφορο ούτε κατάλληλο ούτε αναγκαίο ούτε και εν στενή εννοία αναλογικό, καθώς υπερακοντίζει κατά πολύ τον σκοπό δημοσίου συμφέροντος που υποτίθεται ότι επιδιώκει (πάταξη εγκληματικότητας).
